Kolarstwo jest to bardzo rozległe pojęcie, obejmujące wiele dyscyplin sportu. Część z tych dyscyplin jest zatwierdzona przez Międzynarodową Unię kolarską (UCI). Te odmiany kolarstwa to tzw. Kolarstwo klasyczne, do którego należą: -Kolarstwo szosowe - uprawiane na drogach publicznych. -Kolarstwo torowe - uprawiane na specjalnych owalnych torach -Kolarstwo przełajowe - jazda po leśnych bezdrożach -Kolarstwo górskie, w skład którego wchodzą: • Kolarstwo zjazdowe - polega wyłącznie na zjazdach z gór, bez podjazdów. • Kolarstwo BMX - uprawiane na torach Moto-Cross • Kolarstwo Cross-Country - mieszanka kolarstwa zjazdowego z przełajowym -Cyklotrial, w skład którego wchodzą: • Trial rowerowy - wykonywany w nieprzystępnym terenie, oprócz jazdy po podłożu wykonywane są skoki • Tube jumping - "Skakanie na rowerze w rurze" podobne do wykonywanego na rolkach, deskach • Dirt jumping - skoki ze specjalnego ziemnego nasypu z wykonywaniem ewolucji -Kolarstwo artystyczne - Coś w rodzaju rowerowego tańca, z wykonywaniem różnych figur. -Piłka rowerowa Każdej z dyscyplin jest przypisany rodzaj sprzętu, na którym powinny być one wykonywane. Regulacje owe dotyczą m.in. rozmiaru kół, dopuszczalnych przełożeń czy kształtu ramy. Bardziej szczegółowo postaram się opisać kolarstwo górskie, a dokładniej dyscyplinę Cross-Country (skrót od tej nazwy to XC). Kolarstwo górskie powstało w USA, gdzie pod koniec lat 70. XX w. pojawiła się moda na jazdę rowerami w trudnym terenie, poza normalnymi drogami. Za twórcę tego sportu uważa się najczęściej Gary Fishera, który w 1979 r. jako pierwszy wpadł na pomysł produkcji rowerów opartych generalnie na konstrukcji roweru miejskiego, ale o wzmocnionej i skróconej ramie, pozbawionego osłon, błotników i innych tego rodzaju zbędnych "ozdób" oraz zaopatrzenie go w koła o średnicy 26 cali na szerokich oponach z grubym bieżnikiem, zamiast dotychczas stosowanych gładkich i cienkich kół 28. Są to wyścigi w trudnych terenach górskich, z duża ilością podjazdów oraz zjazdów (przeważnie jest ich tyle samo, jeżeli nie jest to maraton, czyli długie zawody XC na jednym z trzech dystansów do wyboru: mini, giga lub mega). Jest tam mało, lub wcale nie ma, płaskich dróg asfaltowych. Dystans zwykłego wyścigu, w zależności od kategorii wiekowej, wacha się w granicach 4km (dla osób w wieku ok. 10 lat) -20km (dla kategorii elita, >23 lat), a jego przejechanie zajmuje analogicznie od 20 min-1 godz. Do tego typu wyścigów używa się rowerów górskich z amortyzacja tylko tylnego koła (jak na obrazku po lewej stronie), choć można też używać rowerów typu Full-suspension (z amortyzacją także tylnego koła), chociaż ich częściej używa się w maratonach. Technika na krótkich wyścigach jest bardzo prosta: „Jechać od początku do końca na 100% swoich możliwości.” Brzmi ona tak, gdyż jest to dosyć krótki wyścig, ale za to w bardzo trudnym terenie, np. 300 metrowe podjazdy o nachyleniu 12 stopni. Zwykle na starcie w danej kategorii ustawia się około 30 osób i ważne jest aby wcześnie pojawić się na linii startu i zając dobrą pozycję oraz maksymalnie spiąć się przy ruszaniu i zdobyć wysoką lokatę tuż po starcie, gdyż wyprzedzanie na trasie może być dosyć trudne z powodu wąskich tras, czy już częściowego braku sił. Przejdź do strony głownej